Home » Mooi levenseinde » Edwin: “Verdriet mag er zijn maar je moet er niet in verdrinken”
Bibian Mentel

Edwin: “Verdriet mag er zijn maar je moet er niet in verdrinken”

Paralympisch kampioene snowboarden Bibian Mentel overleed nog maar kortgeleden. Haar man Edwin Spee ziet rouw als leren omgaan met de leegte. “Die kun je vullen met mooie herinneringen.” 

Gelukkig zijn die er volop. Aan de vele bijzondere sportieve prestaties van de snowboardster natuurlijk. Maar voor Edwin bovenal aan de talloze speciale momenten die hij met Bibian en hun gezin had. “Uiteraard hebben we verdriet en is er een groot gemis. Toch wint de blik op wat er nog wél is. Het is precies de manier waarop Bibian en ik al in het leven stonden. We vonden het belangrijker om herinneringen te verzamelen in plaats van bezittingen. Om veel leuke dingen te doen. Ze had een lach op haar gezicht tot het allerlaatste moment”, vertelt Edwin Spee.  

De topsporter had jarenlang te maken met kanker omdat de ziekte steeds weer terugkeerde. Ondanks alles bleef Bibian positief.  

Tranen  

Je moet ook niet verdrinken in verdriet, stelt Edwin nu. Dat had zijn vrouw sowieso niet voor hem gewild. Al moet je gevoelens zeker niet opkroppen of verstoppen. “Verdriet toelaten helpt bij de verwerking. Ik geef eraan toe. Ook al overvalt het me op de vreemdste momenten. Laatst nog. Bibian was altijd gek op een eekhoorn die ze vaak bekeek in onze tuin. Na haar overlijden zat het diertje ineens bij de openstaande achterdeur. Het keek naar binnen alsof het zich afvroeg ‘Waar is Bibian nou?’ Ik schoot meteen vol. Af en toe zijn er tranen. Prima. Ze worden omringd door mooie gedachten.” 

Veel mensen zijn bang om erover te praten als een naaste sterft 

Open  

Op weg naar het levenseinde en ook na het overlijden van een naaste kan het steun geven wanneer alles is uitgesproken. Het geeft Edwin rust dat er genoeg tijd was om alles te zeggen. “Veel mensen zijn bang om erover te praten als een naaste sterft. Het komt te dicht bij hun gevoel. Toch voorkomt het dat spijt deel wordt van je verdriet, en gevoelens van ‘had ik maar’. Tegen de kinderen zijn we ook altijd open geweest. Toen Bibian in 2016 het nieuws kreeg dat ze opgegeven was, hebben we dat meteen verteld. Gelukkig mochten we nog bijna vijf jaar samen zijn. Dat gaf ons ook de tijd om ons voor te bereiden op haar overlijden.” 

Vrede  

Bibian was niet bang om te sterven. Inmiddels heeft Edwin die angst ook niet meer. “Er is vaak angst voor het onbekende en dat is sterven in feite ook. Ik heb er nooit iets van begrepen en doe dat nog steeds niet, maar heb het losgelaten. Sterven lijkt misschien een beetje op geboren worden, zoals een vriendin van ons een keer zei; het gebeurt gewoon. Je kunt er toch niets aan veranderen. Voor mij is dat een goede reden om in de tijd die er nog is op aarde zo veel mogelijk herinneringen te verzamelen. Wie vrede heeft met zijn situatie kan genieten tot het einde. Dat heeft Bibian wel bewezen.” 

Leestip

Lees het boek ‘LEEF’ van Bibian Mentel.

Next article