De drang om te praten over het levenseinde ebt weg door de angst die er is voor het onbekende. Het moment dat je niet meer je geliefden om je heen hebt en het gemis ontstaat omdat jij er niet meer bent.
Als jongvolwassene sta je nog ‘aan het begin’. Maar wat houdt dat in? Wanneer is je leven ‘voltooid’ en ben je klaar om te gaan? Hoe maak je de juiste keuzes? Zoveel vragen en zoveel antwoorden omdat iedereen dit anders ervaart. Door dit onderwerp bespreekbaar te maken wordt het minder zwaar voor onszelf en onze omgeving.
Het complexe is dat binnen het onderwerp ‘levenseinde’ geen regels en soms helaas ook geen keuzes zijn. Terwijl wij juist zo erg van regels houden. Dat maakt het overzichtelijk en biedt kaders waarin we kunnen handelen .
Of je er dan ook zelf voor kiest, overlijdt aan een dodelijk ongeluk of ongeneselijk ziek bent. Een ding is zeker; je komt en je gaat. Daarom vind ik het belangrijk dat je stil staat bij ‘het leven’. Ga geen uitdagingen uit de weg en geloof in je eigen kunnen. Genieten van al het kleins dat op je pad komt. Het kan namelijk zo maar voorbij zijn.
Ter nagedachtenis aan de veel te vroeg overleden Alexander Ram en zijn familie waar gemis is ontstaan omdat hij er niet meer is.